Voltooid leven is een term die in Nederland veel discussie oproept en diepgaande vragen oproept over leven, dood en zelfbeschikking. Of je nu wilt begrijpen wat voltooid leven inhoudt, hoe het zich verhoudt tot wetgeving, of welke rol stichtingen en persoonlijke verhalen spelen, hier vind je alle antwoorden. In dit artikel duiken we diep in voltooid leven, van de betekenis tot de maatschappelijke en ethische implicaties. Laten we beginnen met een grondige verkenning van voltooid leven zelf.
Wat is voltooid leven?
Voltooid leven verwijst naar de situatie waarin iemand, vaak op oudere leeftijd, vindt dat zijn of haar leven geen zin meer heeft, zonder dat er sprake is van een terminale ziekte of ondraaglijk lijden zoals bij euthanasie. In Nederland is voltooid leven een concept dat vooral in de context van zelfbeschikking en autonomie wordt besproken. Het gaat om mensen die fysiek gezond kunnen zijn, maar emotioneel, sociaal of existentieel ‘klaar’ zijn met leven, een thema dat zowel persoonlijke als maatschappelijke vragen oproept.
Voltooid leven betekenis
De betekenis draait om de persoonlijke overtuiging dat het leven zijn waarde heeft verloren. Voor sommigen betekent voltooid leven een gevoel van overbodigheid, eenzaamheid of het verlies van eigenheid, terwijl anderen het zien als een bewuste afronding na een rijk leven. De betekenis is subjectief en verschilt per individu, maar het raakt aan universele thema’s zoals zingeving, waardigheid en de vrijheid om over je eigen einde te beslissen.
Waarom de voltooid leven betekenis zo complex is
De betekenis is niet eenduidig, omdat het vaak gepaard gaat met ambivalentie. Onderzoek, zoals dat van Els van Wijngaarden, laat zien dat ouderen met een doodswens niet altijd een vaste overtuiging hebben; hun gevoelens kunnen wisselen tussen willen leven en willen sterven. De betekenis vraagt om een genuanceerde benadering, waarbij zowel persoonlijke ervaringen als bredere sociale factoren, zoals eenzaamheid of afhankelijkheid, een rol spelen.
Euthanasie bij voltooid leven
Euthanasie bij voltooid leven is een veelbesproken onderwerp, maar verschilt fundamenteel van de huidige euthanasiewetgeving in Nederland. Terwijl euthanasie vereist dat er sprake is van ‘ondraaglijk en uitzichtloos lijden’ door een medische aandoening, gaat euthanasie bij voltooid leven om een doodswens zonder medische grondslag. Dit maakt euthanasie bij voltooid leven juridisch en ethisch controversieel, omdat het buiten de bestaande criteria van de Euthanasiewet (2002) valt.
De spanning rond euthanasie bij voltooid leven
De discussie over euthanasie bij voltooid leven draait om de vraag of mensen zonder medische klachten recht hebben op hulp bij sterven. Voorstanders zien het als een uitbreiding van zelfbeschikking, terwijl critici wijzen op risico’s zoals druk van buitenaf of het ontbreken van duidelijke grenzen. Euthanasie bij voltooid leven blijft een grijs gebied, waar wetgevers en ethici nog geen consensus over hebben bereikt.
Wet voltooid leven
De wet voltooid leven verwijst naar voorgestelde wetgeving in Nederland om mensen met een ‘voltooid leven’-wens legaal te helpen sterven. In 2020 presenteerde D66-Kamerlid Pia Dijkstra een wetsvoorstel, de ‘Wet toetsing levenseindebegeleiding van ouderen op verzoek’, dat ouderen boven de 75 de optie zou geven om met begeleiding hun leven te beëindigen. De wet voltooid leven is nog niet aangenomen en blijft onderwerp van debat in de Tweede Kamer.
Stand van zaken wet voltooid leven in 2025
In 2025 is de wet voltooid leven nog steeds in ontwikkeling. Hoewel het voorstel brede steun kreeg onder voorstanders van zelfbeschikking, stuit het op weerstand van partijen die vrezen voor misbruik of een hellend vlak. De wet voltooid leven zou strikte voorwaarden stellen, zoals een wachttijd en onafhankelijke toetsing, maar de politieke en maatschappelijke discussie houdt de invoering voorlopig tegen.
Stichting voltooid leven
De stichting voltooid leven is een verzamelterm voor organisaties die zich inzetten voor mensen met een doodswens door voltooid leven. Een bekende speler is de Coöperatie Laatste Wil (CLW), die pleit voor legale toegang tot middelen om zelf het leven te beëindigen. Er worden bijeenkomsten gehouden, handleidingen gepubliceerd en campagnes gevoerd om het thema bespreekbaar te maken. Ze richten zich op ouderen die geen medische indicatie hebben voor euthanasie, maar wel een consistente doodswens ervaren.
Voltooid leven vereisten
De vereisten zijn nog niet wettelijk vastgelegd, maar worden vaak besproken in voorstellen zoals dat van Pia Dijkstra. Mogelijke vereisten zijn: een minimumleeftijd (bijv. 75), een langdurige en consistente doodswens, gesprekken met een counselor, en een wachttijd om impulsieve keuzes te voorkomen. Deze vereisten moeten waarborgen dat de keuze weloverwogen en vrijwillig is.
Discussie over voltooid leven vereisten
De exacte vereisten zijn controversieel. Critici vragen zich af hoe je ‘voltooid’ objectief vaststelt en of sociale factoren, zoals eenzaamheid, de keuze beïnvloeden. Voorstanders zien de voltooid leven vereisten als een manier om autonomie te respecteren zonder de deur open te zetten voor misbruik. Het blijft een delicate balans in het debat.
Voltooid leven in Nederland anno 2025
In 2025 is voltooid leven nog steeds een hot topic in Nederland. Met een vergrijzende bevolking en toenemende aandacht voor zelfbeschikking blijft het debat levendig. Onderzoekers zoals Els van Wijngaarden en diverse organisaties houden de discussie gaande, terwijl de wet voltooid leven wacht op politieke overeenstemming. Voltooid leven raakt aan de kern van hoe we omgaan met ouderdom en autonomie.
Voltooid leven, “Niet Reanimeren” en de “Niet Reanimeren Penning”
Na een uitgebreide bespreking van voltooid leven komen we bij een verwant thema: “niet reanimeren” en de draagbare “niet reanimeren penning“. Deze onderwerpen sluiten aan bij voltooid leven, omdat ze gaan over regie over het levenseinde. “Niet reanimeren” is de keuze om geen reanimatie te ondergaan bij een hartstilstand, vaak gemaakt door mensen die hun leven als voltooid zien of kwaliteit boven kwantiteit stellen. De “niet reanimeren penning” is een tastbare manier om deze wens vast te leggen. Het is een hanger met je naam en geboortedatum, die hulpverleners informeert over je besluit. Voor wie nadenkt over voltooid leven, kan de “niet reanimeren penning” een logische stap zijn.
Hoe “Niet Reanimeren” past bij voltooid leven
“Niet reanimeren” en de “niet reanimeren penning” delen met voltooid leven de focus op zelfbeschikking. Ze passen bij de betekenis van een waardig einde en kunnen een aanvulling zijn op de vereisten, zoals het vastleggen van je wensen.
Conclusie: Voltooid leven als spiegel van zelfbeschikking
Voltooid leven is een persoonlijk en veelzijdig begrip dat draait om de wens om zelf je levenseinde te bepalen. Het vraagt om nuance, van de betekenis tot de nog te vormen wet voltooid leven met zijn vereisten. Het weerspiegelt hoe we in Nederland autonomie en waardigheid waarderen, en blijft een onderwerp dat ons uitdaagt om zorgvuldig met leven en dood om te gaan.
