Wat is “niet-reanimeren wens”?
Een “niet-reanimeren wens” is een verklaring waarin een persoon uitdrukkelijk aangeeft dat zij niet gereanimeerd willen worden in geval van een hartstilstand. Dit betekent dat de betrokken persoon niet weer tot leven gewekt wil worden met behulp van reanimatieprocedures, zoals bijvoorbeeld cardiopulmonaire resuscitatie (CPR) of defibrillatie.
Een niet-reanimeren wens wordt vaak vastgelegd in het kader van een uitgebreidere bespreking over de medische behandeling die iemand wil of niet wil ondergaan. Dit besprekingsproces omvat overleg tussen de patiënt, artsen, verpleegkundigen, familie en eventueel andere zorgverleners. Het is belangrijk om deze besprekingen grondig te voeren, zodat de patiënt zich bewust is van de gevolgen van de niet-reanimeren wens en zodat deze wens op de juiste manier wordt vastgelegd.
Een niet-reanimeren wens wordt in de regel vastgelegd in schriftelijke vorm, bijvoorbeeld in een wilsverklaring, testament of levenstestament. Dit is een formeel document waarin de niet-reanimeren wens van de patiënt wordt vastgelegd.
Omdat niet-reanimeren een emotioneel en complex onderwerp is, is het belangrijk dat patiënten goed worden geïnformeerd over de implicaties van hun niet-reanimeren wens en dat ze deze wens op de juiste manier vastleggen. Dit betekent dat het besprekingsproces grondig en zorgvuldig moet worden aangepakt, zodat patiënten zich bewust zijn van de gevolgen van hun niet-reanimeren wens en zodat deze wens op de juiste manier wordt vastgelegd.
