Een “niet reanimatieverklaring” verwijst naar een juridisch document waarin iemand expliciet verklaart dat hij of zij niet gereanimeerd wenst te worden in geval van een levensbedreigende situatie. Een niet reanimatieverklaring wordt ook wel een wilsverklaring niet reanimeren, niet reanimerenbesluit of niet reanimeren penning genoemd, afhankelijk van het land of de regio.
Een niet reanimatieverklaring is bedoeld om iemands wensen met betrekking tot reanimatie vast te leggen, zodat medisch personeel en hulpverleners op de hoogte zijn van deze wens en er rekening mee kunnen houden in noodsituaties. Het is een belangrijk document dat kan helpen om ervoor te zorgen dat de medische behandeling en zorg in overeenstemming zijn met de persoonlijke voorkeuren en waarden van een individu.
In een niet reanimatieverklaring worden meestal de specifieke omstandigheden beschreven waarin de persoon niet gereanimeerd wenst te worden. Dit kan onder andere betrekking hebben op situaties waarin er weinig kans op herstel is, waarin de kwaliteit van leven ernstig beperkt zou worden na reanimatie, of waarin de persoon om persoonlijke, religieuze of ethische redenen de voorkeur geeft aan een natuurlijke dood zonder reanimatie.
Een niet reanimatieverklaring kan verschillende vormen aannemen, afhankelijk van de lokale wetgeving en de procedures die gelden in een specifiek land of regio. In sommige gevallen kan het een schriftelijk document zijn dat ondertekend wordt door de persoon zelf, eventueel met getuigen of een notaris. In andere gevallen kan het een officieel formulier zijn dat erkend wordt door medische instanties of een niet reanimeren penning die duidelijk zichtbaar gedragen wordt.
Het is belangrijk op te merken dat een niet reanimatieverklaring in de meeste landen en regio’s juridisch bindend is, maar er kunnen verschillen zijn in de manier waarop ze geïnterpreteerd en toegepast worden. Daarom is het van verstandig om de geldende wetgeving en procedures te raadplegen en, indien nodig, juridisch advies in te winnen bij het opstellen en registreren van een niet reanimatieverklaring.
Het is ook aan te raden om de niet reanimatieverklaring te bespreken met naasten, zorgverleners en huisartsen. Het is belangrijk dat zij op de hoogte zijn van de wens om niet gereanimeerd te worden en dat zij het document kunnen raadplegen in noodsituaties.
Een niet reanimatieverklaring kan helpen om de autonomie en zelfbeschikking van een persoon te waarborgen, als die persoon niet in staat is om zijn of haar wensen mondeling kenbaar te maken. Een niet reanimatieverklaring heeft geen invloed heeft op andere vormen van medische behandelingen of zorg.
