Niet reanimeren penning | Veelgestelde vragen

navigeer naar:

Wat is een niet reanimeren penning?

Waarom een niet reanimeren penning?

Waar moet een niet reanimeren penning aan voldoen?

Is een niet reanimeren penning rechtsgeldig?

Hoeveel kost een niet reanimeren penning?

Kan ik een niet reanimeren penning voor iemand anders bestellen?

Wat is wilsbekwaamheid?

Hoe kom ik aan een wilsverklaring?

Kan ik een wilsverklaring zelf opstellen?

Hoe lang is een niet reanimeren verklaring geldig?

Is het verplicht om te reanimeren?

Is het strafbaar om iemand niet te reanimeren?

Wat is een goede reden om te stoppen met reanimeren?

Kan een arts besluiten niet te reanimeren?

Wat is een niet reanimeren penning?

U kunt uw wens om niet gereanimeerd te willen worden kenbaar maken door middel van een niet reanimeren penning. Dit is een ketting met penning om uw hals met daarop een zeer korte verklaring “Niet Reanimeren”. Dit is met name handig omdat bij een hartstilstand een geschreven wilsverklaring niet altijd direct zichtbaar is. Door de niet reanimeren penning te dragen, geeft u aan hulpverleners aan dat u niet gereanimeerd wilt worden.

Waarom een niet reanimeren penning?

Met een niet reanimeren penning kunnen hulpverleners op een snelle en adequate wijze zien dat een persoon geen reanimatie wenst in het geval van een noodsituatie. In situaties waarin de drager niet in staat is om beslissingen te nemen, bijvoorbeeld bij een hartstilstand of ademstilstand, is het belangrijk dat deze wensen bekend zijn bij hulpverleners.

De keuze om wel of niet gereanimeerd te worden is van groot belang voor mensen die zich zorgen maken over de kwaliteit van leven na een eventuele reanimatie. Een niet reanimeren penning is daarom een belangrijk hulpmiddel voor mensen die zich zorgen maken over hun gezondheid en welzijn. Het dragen van een niet reanimeren penning is een persoonlijke keuze en het is belangrijk om zorgvuldig te overwegen of dit iets is waar u behoefte aan heeft.

Waar moet een niet reanimeren penning aan voldoen?

In Nederland zijn er geen specifieke regels of vereisten voor de rechtsgeldigheid van niet reanimeren penningen. Het is niet verplicht om een naam en geboortedatum op een niet reanimeren penning te vermelden. Op een geldige niet reanimeren penning staat op de voor- en achterkant een besluit om niet gereanimeerd te willen worden. Het is zeer aan te bevelen om, naast het dragen van een niet reanimeren penning, ook een schriftelijke niet reanimeren verklaring op een vindbare plek op het lichaam, zoals in uw portemonnee, te bewaren.

Is een niet reanimeren penning rechtsgeldig?

Ja, een niet reanimeren penning met naam, geboortedatum, foto en handtekening is op grond van artikel 7:450 lid 3 Burgerlijk Wetboek te beschouwen als een schriftelijke wilsverklaring en is identiek aan die van de papieren wilsverklaring.

Andere niet reanimeren penningen zijn in combinatie met een wilsverklaring op papier ook rechtsgeldig als de schriftelijke wilsverklaring tot niet reanimeren op het lichaam van de persoon wordt aangetroffen. De wilsverklaring dient te worden opgesteld en ondertekend volgens de wettelijke vereisten.

Een hulpverlener die geconfronteerd wordt met de acute noodzaak van levensreddend handelen, heeft een zorgvuldigheidseis en zal bij de patiënt moeten nagaan of hij of zij een wilsverklaring bij zich draagt, en dient conform deze verklaring te handelen.

In de praktijk zal de gemakkelijker en sneller vindbare niet reanimeren penning eerder uitsluitsel geven. Het is dan ook belangrijk dat de persoon die besluit tot het aanvragen en dragen van een niet reanimeren penning, die beslissing weloverwogen neemt en zich vooraf vergewist van de te verwachten gevolgen en risico’s. Bij voorkeur overlegt hij hierover met zijn (huis)arts, maar te allen tijde blijft de persoon zélf verantwoordelijk voor zijn besluit.

De drager van een niet reanimeren penning accepteert met het dragen van de penning een zeker risico dat het behandelverbod wordt opgevolgd in situaties die de drager bij het opstellen/aanvragen van zijn wilsverklaring niet heeft voorzien, bijvoorbeeld een situatie waarin een goede kans bestaat dat hij na reanimatie zonder enig nadelig restverschijnsel kan doorleven.

Een wilsverklaring kan niet altijd alle medische beslissingen regelen en er kunnen bepaalde situaties zijn waarin hulpverleners en artsen beslissingen moeten nemen die afwijken van de verklaring, bijvoorbeeld als de verklaring niet duidelijk is of als de verklaring in strijd is met de wet. In bepaalde gevallen kan een hulpverlener of arts besluiten om een reanimatie uit te voeren ondanks een wilsverklaring. Dit kan bijvoorbeeld zijn wanneer er sprake is van:

• Het levensreddend handelen zodanig acuut moet plaatsvinden dat er redelijkerwijs geen tijd is om na te gaan of de patiënt een wilsverklaring bij of op zich draagt;
• De hulpverlener gegronde redenen heeft om te twijfelen of de penning wel bij deze persoon behoort; of
• De hulpverlener gegronde redenen heeft om aan te nemen dat desbetreffende persoon de wilsverklaring niet voor de gegeven situatie heeft bedoeld.

Het behoort tot de eigen verantwoordelijkheid van de drager van een wilsverklaring om er voor zichzelf regelmatig bij stil te staan of hij nog steeds achter de eerder gemaakte keuze staat, en op basis daarvan te beslissen of hij de penning en verklaring al dan niet blijft dragen.

Hoeveel kost een niet reanimeren penning?

Een gepersonaliseerde niet reanimeren penning met uw naam, geboortedatum, foto en handtekening is te bestellen vanaf €44,99 inclusief ketting en met gratis verzending.

Kan ik een niet reanimeren penning voor iemand anders bestellen?

Ja, een niet reanimeren penning mag door iemand anders worden besteld. Wel moet degene voor wie de penning bedoeld is zelf begrijpen wat het dragen van een niet reanimeren penning betekent. Dit houdt in dat de persoon met de niet-reanimerenwens wilsbekwaam moet zijn. Indien iemand zelf niet kan overzien wat de betekenis van de penning is, is deze wettelijk niet geldig.

Wat is wilsbekwaamheid?

Wilsbekwaamheid is de capaciteit van iemand om, bewust en met inachtneming van de relevante informatie, beslissingen te nemen over zijn of haar medische behandeling en zorg. Het is de juridische term die aangeeft of iemand in staat is om bewust en zelfstandig beslissingen te nemen over zijn of haar medische zorg en behandeling.

Om wilsbekwaam te zijn, moet iemand in staat zijn om:

• Informatie over zijn of haar medische toestand te begrijpen
• De mogelijke gevolgen van de beschikbare behandelopties begrijpen
• Een beslissing te nemen over de gewenste behandeloptie
• Zijn of haar beslissing uit te drukken en te communiceren

Wilsbekwaamheid is niet permanent en kan veranderen door bijvoorbeeld ziekte, veroudering of veranderingen in de geestelijke toestand. Als iemand tijdelijk of permanent onwilsbekwaam wordt beschouwd, kan een vertegenwoordiger of een rechter beslissingen nemen over de medische behandeling en zorg op basis van het welzijn van de patiënt.

Iedereen heeft het recht om te beslissen over zijn of haar eigen medische behandeling en zorg, zolang ze wilsbekwaam zijn. Het is raadzaam om regelmatig te overwegen en te bespreken of je wensen over medische behandeling nog steeds hetzelfde zijn en, indien nodig, aan te passen.

Hoe kom ik aan een wilsverklaring?

U kunt een wilsverklaring krijgen door een levenstestament op te stellen en te laten ondertekenen door een notaris. Dit is een officiële verklaring van uw wensen en voorkeuren met betrekking tot medische behandeling in geval van levensbedreigende aandoeningen of onherstelbare verwondingen.

Het is belangrijk om goed te overwegen wat u opneemt in de verklaring en om eventueel professioneel advies in te winnen bij het opstellen ervan. Het is ook verstandig om regelmatig te overleggen met de behandelend arts om te bepalen of de verklaring nog steeds van toepassing is en of deze aangepast moet worden aan veranderende omstandigheden.

Kan ik een wilsverklaring zelf opstellen?

Het is mogelijk om zelf een wilsverklaring op te stellen. Een wilsverklaring moet aan bepaalde vereisten voldoen om juridisch geldig te zijn. Deze vereisten zijn onder meer:

• Onafhankelijkheid: de verklaring moet vrijwillig en onafhankelijk zijn opgesteld en mag niet onder druk zijn gemaakt.
• Bevoegdheid: de persoon die de wilsverklaring opstelt, moet meerderjarig en bevoegd zijn om medische beslissingen te nemen.
• Formeel: de wilsverklaring moet formeel zijn opgesteld en ondertekend, en mag niet op informele manieren, zoals via e-mail of sociale media, zijn uitgebracht.
• Specifiek: de verklaring moet specifiek zijn en duidelijk aangeven welke behandelingen geweigerd of welke behandelingen juist wel gewenst zijn in specifieke situaties.
• Duurzaamheid: de wilsverklaring moet op een manier zijn opgesteld en ondertekend die de geldigheid ervan waarborgt voor de toekomst, onafhankelijk van veranderende omstandigheden.

Er zijn verschillende manieren waarop een wilsverklaring kan worden opgesteld, bijvoorbeeld getypt of met de hand geschreven. In deze verklaring legt u vast wat uw wensen zijn. Het is direct geldig zodra u het document ondertekent met uw volledige naam, handtekening en datum eronder. Het is dus niet noodzakelijk om het door een notaris te laten vastleggen als een officieel document.

Hoe lang is een niet reanimeren verklaring geldig?

In Nederland is een niet reanimeren verklaring onbeperkt geldig, tenzij de verklaring wordt ingetrokken of vervangen door een nieuwe verklaring. De verklaring is geldig zolang de patiënt in leven en bij bewustzijn is, tenzij de patiënt of diens wettelijke vertegenwoordiger heeft aangegeven dat de verklaring niet langer geldig is. Het is verstandig om regelmatig te overleggen met de (huis)arts om te bepalen of de verklaring nog steeds van toepassing is en of deze aangepast moet worden aan veranderende omstandigheden.

Is het verplicht om te reanimeren?

Nee, er is in Nederland geen wettelijke verplichting om te reanimeren. Het reanimeren van iemand is een actie die uit vrije wil wordt ondernomen. Er is echter wel een moralistische verplichting om te helpen in noodgevallen, en reanimatie is een van de manieren om iemand in nood te helpen. Sommige beroepen, zoals politieagenten, brandweerlieden en verpleegkundigen, zijn opgeleid om te reanimeren en hebben normaal gesproken de verplichting om dit te doen in hun werk. Het is belangrijk om te weten dat reanimatie niet altijd effectief is en dat het niet altijd verantwoord is om dit te proberen, afhankelijk van de omstandigheden. In geval van ernstige verwondingen of andere gezondheidsproblemen, is het soms beter om de hulpdiensten te bellen en hen de beslissing te laten nemen of reanimatie gepast is.

Is het strafbaar om iemand niet te reanimeren?

Nee, in Nederland is het niet strafbaar om iemand niet te reanimeren. Er bestaan echter uitzonderingen wanneer iemand verplicht is om te reanimeren, bijvoorbeeld wanneer iemand een verplichting heeft als arts of verpleegkundige, of wanneer iemand verplicht is om hulp te bieden aan iemand in nood. In dergelijke gevallen kan nalatigheid om hulp te bieden strafrechtelijk vervolgd worden.

Wat is een goede reden om te stoppen met reanimeren?

Er zijn enkele redenen waarom men zou kunnen besluiten om te stoppen met reanimeren:

• Het slachtoffer is bevestigd overleden door een arts of een andere bekwame persoon.
• Het is duidelijk dat verder reanimeren geen effect zal hebben op de toestand van het slachtoffer.
• Het is onveilig om door te gaan met reanimeren, bijvoorbeeld in geval van brand of een andere directe bedreiging.
• Het slachtoffer heeft vooraf duidelijke wensen aangegeven om niet te worden gereanimeerd, of het slachtoffer is in een staat van hersendood.

Het is belangrijk om te benadrukken dat beslissingen over het stoppen met reanimeren moeten worden genomen door de bevoegde persoon en op basis van de specifieke omstandigheden van elke situatie.

Kan een arts besluiten niet te reanimeren?

Ja, een arts kan besluiten om niet te reanimeren in specifieke situaties. Dit besluit wordt genomen op basis van de specifieke omstandigheden van elke situatie, inclusief de toestand van de patiënt en de waarschijnlijke uitkomst van verdere reanimatie.

Artsen moeten zich altijd houden aan de wettelijke en ethische richtlijnen en rekening houden met de wensen en belangen van de patiënt en hun familie. Beslissingen over reanimatie moeten, indien mogelijk, in samenspraak met het medische team en in overleg met de familie van de patiënt worden genomen.